U should go to Sumatra!!

Padang, ja wat moet ik daar nou van zeggen. Geinig dorpje om lekker bij te komen of wachten voor een vlucht maar daar blijft het bij. Gelukkig was mijn doel hier ook om even bij te komen van de vlucht want dat had ik nodig na een 12uur durende reis. Ik kwam in de avond aan waardoor ik alleen even snel iets gegeten heb & vervolgens me bedje in gedoken om te slapen. De volgende dag was ik al vroeg wakker door de buurthond & mijn kamergenootje die er vandoor ging. Dus lekker even ontbeten en een stadswandelingetje gedaan. Ik kreeg een platte grond mee van het hostel en daar liet hij was leuke en handige plekjes op zien. Met mijn plattegrond & mijn appje maps.me ging ik op pad naar een cafetje waar je heerlijke koffies kunt drinken. Na best lang rond zoeken, rondvragen en plattegronden lezen heb ik het maar opgegeven en ben ik doorgelopen naar het museum. Dit museum staat in het midden van een kruispunt in een park. Super toffe locatie en het was een heel mooi gebouw. Ik had al wat informatie gelezen over het museum & na mijn entree ticket van wel 0,14 cent mocht ik naar binnen. Eigenlijk wou ik zeggen dat het het niet waard was maar 14 cent is helemaal niks natuurlijk. Het museum was even leuk om door heen te lopen maar het was niet echt een geheel en alles stond in Indonesisch, dat kan ik nog niet lezen natuurlijk. Er was wel een hal met allemaal foto's van de aardbeving in 2009 en het tsunami. Dit vond ik erg interessant en hadden ze mooi gedaan. Nadat ik was uitgekeken ben ik even boodschapjes gaan doen & door gelopen langs wat andere winkeltjes. Toen bedacht ik me dat ik zo dicht bij het strand zat, die moet ik ook even bekijken. Dit was ook een beetje teleurstellend, wat een smerig strand. Hopelijk houden ze het schoner in hoogseizoen want het was niet echt aantrekkelijk. Via het strand terug naar het hostel om mijn boodschappen neer te leggen en door te gaan met mijn wandeling. Onderweg kwam ik een schattig bakkerijtje tegen dus daar heb ik wat te snoepen gehaald en terug gelopen naar het hostel. O wat was het lekker zeg, een lekker chocolade gebakje met choco cake en praline of iets dergelijk ertussen, afgetopt met een laagje nutella & brokjes chocola. Dit was dus een chocolade gebakje mocht je het nog niet door hebben haha! De rest van de avond lekker rustig aan gedaam, ruzie gemaakt met mijn internet/wifi en film gekeken terwijl ik languit op de bank lag. Ja, ik heb slechtere dagen gehad :)

Vandaag was ik al vroeg in de veren want iemand vond het leuk om muziek te draaien om 7uur in de ochtend. Gelukkig daarna nog eventjes kunnen slapen. Toch maar me bed uit gekomen om me tas verder in te pakken & klaar te maken voor de reis naar Bukittinggi. Lekker nog een ontbijtje/lunch gescoord bij een lokale bakkerij en heerlijk genieten dit. Tijdens de wandeling naar huis nog even shock van me leven gekregen. Ik stond bij een kraampje om sigaretten te halen (ja dat is nodig) en er zaten 3 kindjes naast me op een bankje. Ik schat de jongste 3 en de oudste 7, ik zag al dat de oudste een sigaret in zijn handen had maar dacht dat ie van zijn vader of van die meneer in het stalletje was. Draai ik me om, steek hij er zelf 1 op. Er zat gewoon een (denk ik) 7 jarig kind naast me te roken alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dit vind ik toch wel een beetje vreemd. Ik had al gehoord dat het vaker gebeurt op Sumatra maar nu ik het ook daadwerkelijk zie. Best vreemd z'n heel ander land met andere culturen.

Vanuit Padang met het busje door naar de volgende plek. Bestemming; Bukittinggi. Om 12.30u werd ik opgehaald met het busje en naar kantoor gereden om een kaartje te kopen om daarna weer in te stappen in hetzelfde busje. Ik weet niet precies hoe laat we weg gingen maar jeetje wat had ik pijn aan me kont toen we aankwamen om 1600u. Ik was blij dat ik aangekomen was & had een zeer fijne kamer met lekkere dekbedden (niet dat je daar vrolijk van word met deze temperaturen maarja) Al me spullen op me kamer gelegd en meteen actie ondernomen om een leuke tour te boeken om de omgeving te verkennen. Er waren helaas geen andere backpackers om avonturen mee te delen dus moest ik het doen met de tourguide. Nadat ik informatie had gevraagd kreeg ik een blaadje met de tours die ze aanbieden & nog geen 5 minuten later stond de guide himself mij te woord. Na flink overleggen besloten twee tours te maken omdat ik maandag eind van de middag pas met de bus hoeft. De eerste dag was geweldig. We begonnen de reis om 8uur op de scooter en gingen we richting Harau Valley. Onderweg al mooie plaatjes tegengekomen en Harau Vally is echt geweldig mooi! Naast een waterval genoten van een theetje en koffie om ons reis te vervolgen door de valley. Ik vond het echt geweldig, tot nu toe nog steeds geen spijt van mijn keuze haha! Na een stukje rijden was het tijd om lopend verder te gaan. Er lagen 3 watervallen vlak naast elkaar dus daar zijn we langs gelopen. Bij de eerste waterval keek iedereen wel een beetje om en ben ik op de foto geweest met wat kindertjes. Bij de tweede waterval vielen nog net niet de bekken open, iedereen zat te staren en ik moest er alleen maar hard om lachen! Bij de derde waterval was het bingo. Ik heb de hele waterval niet gezien omdat ik bestormd werd door ongeveer 20 kinderen, groot en klein! Ze waren met hun school naar de watervallen en oefenen hun engels met toeristen. Aangezien ik de enige toerist was, mocht ik alle vragen beantwoorden en natuurlijk op fotoshoot. Sinds kort heb ik een kleine regel voor mezelf. Zodra iemand een foto wil maken van mij, zorg ik dat ik ook een foto krijg haha! Daar krijg je af en toe wel gekke bekken van maar dat is het meer dan waard. Nadat alle kindjes tevreden waren doorgereden langs weer erg mooie landschappen naar een koffiefabriekje waar ze handmatig de koffie malen en inpakken. Het zag er erg schattig uit en hebben daar heerlijk gelunchd met een prachtig uitzicht. Na de lunch doorgereden langs enkele traditionele huizen. Deze huizen zijn bekleed in handbewerkt hout & super leuke kleuren. Ik ben langs het huis van de prins, prinses en het paleis geweest. Ik heb eigelijk ook al besloten dat ik een miniatuur in mijn tuin wil. Het is echt prachtig handwerk, allemaal bloemen en figuren. Alle kleuren van de regenboog kwamen erin voor en het zijn huizen met rare daken. Het dak is namelijk geinspireerd door de waterbuffels. Zo hebben de daken minstens 4 torentjes wat staat voor de oren en hoorns van de buffels. Samen met de tourguide plannen gemaakt om z'n huisje te komen en een bed&breakfast in te beginnen want ze zien er zo schattig uit. Het paleis is echt gigantisch groot maar erg mooi. De guide heeft van alles uitgelegd en ook hier weer enkele keer op de foto geweest. Wat ik soms wel een beetje jammer vind is dat mensen het niet eens vragen. Volgens de guide maken ze gewoon stiekem foto's. Ik heb dat natuurlijk weer niet door met al dat moois om me heen. Na het paleis had de guide nog een tip om iets te bekijken. Hij had een foto gevonden en was benieuwd of het leuk was om in de tour te verwerken. Ik ben altijd benieuwd naar nieuwe dingen! De weg ernaartoe leek allern meer op een safari dan een goede weg. Door zandpaden, modderplassen en de akkers waar mensen aan het werk waren even een stop gemaakt bij een super schattige vrouw die kleistenen aan het maken was. Ze kan ongeveer 500 stenen per dag maken en alle producten komen uit de grond waar ze op aan het werk was. De stenen moeten eerst drogen voor 10 dagen en dan gebakken voor ongeveer 2 weken. Dus het zijn niet zomaar klei stenen haha! Aangekomen op de plaats van de nieuwe ontdekking moesten we eerst een berg afklimmen om langs een rivier te komen waar 3 gigantische watermolens stonden en een kleintje. Het is best grappig om zoiets nederlands te zien in een heel ander landschap want daarom heen kon je uitkijken op palmbomen en rijstvelden. Ik vond het erg leuk om even heen te gaan en baalde stiekem wel een beetje dat ik geen droge kleding mee had want je mocht zwemmen in de rivier. Nadat we de berg weer opgeklommen waren en buitenadem op de scooter zaten zijn de doorgereden naar Lake Singkarak. Prachtig meer met een heel mooi viewpoint. Ondertussen begon de dag al aan zijn einde te komen & hadden we nog een lange weg te gaan. Hop op de scooter & gaan met die banana. Na een lange rit, flinke file & een beurse bibs aangekomen bij het restaurant om een hapje te eten. Overheerlijke maaltijd met een bintang genuttigd om nog even snel langs de supermarkt en telefoonwinkeltje te gaan voordat ik terug in het guesthouse onder de douche kon opwarmen van de lange tocht op de scooter.

Volgende dag was ik onbewust weer vroeg uit de veren. Lekker rustig me tas ingepakt en klaar gemaakt voor de volgende dag touren. Lekker ontbeten met nasi goreng (ja de vega versie) en een eitje. Even voor 8 stond de gids al klaar om te gaan. Vandaag gingen we op zoek naar de grootste bloem (geloof ik) van de wereld. Ik ben even de naam kwijt, raff nog iets. Na een korte trekking de jungle in waar we door modderplassen, boomstronken en struikgewassen moesten, kwamen we na 45 minuten aan bij de bloem. Helaas lag ie erg onhandig want onder de bloem liep het stijl af. Gelukkig heeft de jungle gids een paar mooie foto's kunnen maken en heb ik hem van de zijkant mogen bewonderen. Wat een gigantische bloem. Met de rood/roze kleur had het wel wat weg van een mega paddenstoel. Ik vond het erg gaaf om te zien maar ik heb hierdoor wel besloten dat ik helaas geen trekkingen kan doen in Sumatra. Dit was nog maar een erg korte wandeling maar mijn knie vond het na 3 minuten klimmen wel mooi geweest. Dit is een teken dat ik mijn knie niet moet overbelasten en gaat er een hoop natuur onder me neus voorbij. Op de weg terug nog meerdere keren uitgegleden en kwamen we de volgende groep tegen, ongeveer 10 spaanse mensen van verschillende leeftijden. Op de helling nog even mee gesproken en hun verder laten gaan. Terug gekomen bij de motor gingen we door een erg gevaarlijke en hobbelige weg naar Puncak Lawang. Halverwege voelde ik iets kriebelen op me onderbeen en toen ik iets voelde wat daar niet hoorde, wist ik niet hoe snel ik mijn broek binnenste buiten moest vouwen. Om er vervolgens achter te komen dat er al een uur iets van je bloed zit te genieten. Een dikke bloedzuiger kwam te voorschijn en zodra we stilstonden wist ik niet hoe snel ik hem weg moest schieten. Best stom want had wel een foto gewild. Maar liever op een grote afstand, niet op mijn eigen been. In me tas grutten want ik heb me nood ehbo pakketje mee van de kruitvat. Is ie toch nog ergens goed voor, even schoonmaken & pleister erop. Klaar om verder te gaan. Op een prachtig viewpoint gekomen en wauw wat een geweldig uitzicht. De hobbelige weg wat minder maar dat hoort erbij. Na dat we even een stop hadden gemaakt met een indonesische delecatesse, een soort oliebol met kokos erin, en een kopje thee tijd om een rondje om het meer te maken. Vanaf een ander punt prachtig uitzicht gehad en toen was de dag al bijna om want ik moet me bus halen. Op de terugweg naar een zilversmit geweest waar alles op traditionele manier word bewerkt en gemaakt. Even een mooi armbandje voor mezelf gekocht & toen terug naar Bukittinggi. Langs een vriend van de gids om mijn telefoonkaartje te laten knippen & terug om mijn spullen te halen. Gelukkig had de eigenaar me kamer nog niet schoongemaakt waardoor ik nog even kon douchen & de rest van me lichaam checken voor gekke beestjes maar niks gevonden (gelukkig!) Nog even de laatste dingetjes inpakken & op naar de nachtbus die me naar Parapat brengt, vanaf daar ga ik met de ferry naar TukTuk. Dit ligt op Lake Toba. Vanaf daar heb ik afgesproken met Kim. Ik heb haar leren kennen in Lovina en die stuurde een berichtje dat ze in Medan was aangekomen gelijk dat ik in Padang was aangekomen. Super toevallig en erg leuk om een stuk samen te reizen. Ciaooo x